Chronische Pijn Forum

Super blij met al de vrijwilligers die hun inzetten voor de maatschappij, vol liefde en met grote inzet, belangeloos, maar voor de medemens.

Bedankt allemaal, super bedankt want dankzij jullie wordt de wereld een stukje mooier en worden er velen geholpen vooral gehandicapten, mensen met chronische pijnen.

 

 

dag Ranas. Welkom op het forum. Je kan veel lezen van lotgenoten en ook moeilijkheden van je af schrijven. Er is altijd wel een luisterend (lezend) oor... Er is ook een cafeetje waar over andere zaken gesproken (geschreven) wordt...

Hoi,
Al meerdere jaren ben ik op de sukkel met chronische pijn. Een 8-tal jaar geleden hebben ze na ongeveer 6 jaar te zoeken naar oorzaak en oplossingen voor mijn pijn een neurostimulator ingepland voor neuropatische pijn. Deze heeft mij zo goed als pijnvrij gehouden, ik kon terug genieten van het leven en halftijds gaan werken onder progressieve werkhervatting.

Tot juni 2022. Om een nog onbekende reden kreeg ik terug pijn, eerst op een andere plaats, wel in dezelfde regio. Maar na een aantal maanden met pijn rond gelopen te hebben, kwam ook de vorige pijn gedeeltelijk terug door mijn neurostimulator heen. Vanaf juni terug de medische mallemolen in, terug geen duidelijke oorzaak van de pijn. In augustus een operatie voor mijn nieuwe pijn, maar de pijn bleef...

Volgens het pijncentrum kan na 1,5 maand een pijn al neuropatisch worden, zeker als je systeem al overprikkeld is zoals bij mij het geval was door mijn eerste pijn. En dan kan de eerste pijn extra geprikkeld worden, waardoor ik dus effectief pijn op de eerste plaats kan ervaren die niet meer helemaal door neurostimulator op te vangen is….

Door medicatie tegen neuropatische pijn die niet aanslaat of extreme bijwerkingen heeft, het blijven uitproberen van andere medicatie, de lange wachttijden voor (vervolg)afspraken met specialisten en pijncentra, een huisarts die een tijd afwezig was en nu bijna op pensioen gaat, voel ik me vaak aan mijn lot over gelaten met mijn pijn. Het voelt vaak alsof ik mijn eigen dokter ben, en zelf moet bepalen wat de oorzaak is en welke behandeling er gevolgd zal worden….

Sinds juni 2022 ben ik ook terug weer volledig op invaliditeit. Ook dit zorgt in mijn hoofd voor de nodige extra spanning (kan ik nog ooit aan het werk, wanneer, hoe loopt het met mijn progressieve werkhervatting,…).

Mijn huisarts heeft me nu, omdat de vervolgafspraak van het pijncentrum pas binnen 3 maanden is (ook al vroeg ik om snelle vervolgafspraak omwille van uitproberen van nieuwe medicatie) eindelijk geholpen om mijn pijn terug wat onder controle te brengen, zodat ik terug wat meer levenskwaliteit heb. Maar wel met morfine… ik vermoed dat het pijncentrum ook dit pad zou ingeslagen zijn, maar welke morfine net en hoeveel weet ik natuurlijk niet… De morfine helpt, maar ook bij het bepalen van de juiste dosis voel ik me meer op mezelf aangewezen. Ik heb terug levenskwaliteit, maar tegelijkertijd denk je wel, morfine, is al weer een grote stap op de pijnladder…

Mijn huisarts denkt dat mijn pijn komt door een trauma uit het verleden: “ah ja, ze vinden geen oorzaak, dus dan is het psychisch”. Ik moest een afspraak maken met een psychiater van de huisarts. Hier was ik wel even van de kaart van… Lichaam en geest zijn een, door pijn wordt ook mijn psychisch welzijn beďnvloed. Dat besef ik, dus ik heb een afspraak bij een psycholoog van het pijncentrum gemaakt. Maar om ervan uit te gaan dat de pijn komt door een trauma uit het verleden vind ik, nu zonder verder onderzoek, veel te kort door de bocht!
Hopelijk kan na de afspraak met de psycholoog ook de vervolgafspraak met het pijncentrum vervroegd worden. Want tenslotte heb je wel een afspraak bij een pijncentrum zodat zij, als specialist, je met je pijnmedicatie kunnen begeleiden…

Omdat ik me wat aan mijn lot overgelaten voel door de medische wereld, dacht ik nu mijn licht eens op te steken bij lotgenoten. Vandaar dus mijn aanmelding op dit forum.

Groetjes Ranas