Chronische Pijn Forum
Forum weetjes => Welkom op het chronisch pijn forum: => Topic gestart door: 1977Monique op januari 23, 2007, 01:48:46 pm
-
Hallo allemaal,
Ik ben Monique van bijna 30 jaartjes jong. Sinds mijn jeugd had ik al frapant vaak last van verzwikte enkelbanden, maar omdat ik best een wildebrasje was werd er geen link gelegd van goh zovaak zwikken is niet echt helemaal normaal.
Op mij 17e werd mijn blindedarm operatief verwijderd. De genezing duurt hier gemiddeld 8 weken van, maar ik heb een jaar lang erover gedaan om te genezen van een simpele ingreep (_49_). En daarna begon feitelijk alle ellende. Langzaamaan steeds vaker pijn in lichaamsdelen, het gevoel alsof botjes in mijn lichaam continue verschoven. Ik vond dat dus niet erg fijn en niet erg normaal dus liet enkele onderzoeken doen. Na ieder onderzoek werd er niets gevonden, uiteindelijk werd ik de zeurpatient die spoken zag, maar feitelijk alleen psychisch iets mankeerde {^}.
Tot een viertal jaar geleden heeft het geknok geduurd om door medici serieus genomen te worden en er een diagnose kwam, van dus niet psychisch gek, maar behept met het hypermobiliteits syndroom (_29_). Tsja en toen waren de artsen overstag en ging ik het zelf weer zitten ontkennen, want ik kon het niet accepteren en deed alsof er niets aan het handje was........gevolg twee jaar geleden helemaal opgbrand, zelf een paniekstoornis door uitputting erbij gekregen.
Mijn situatie nu.......langzaamaan begin ik het beetje bij beetje te aanvaarden dat ik gewoon iets mankeer, er niets aan kan doen, en dat ik nu eenmaal de rest van mijn leven pijn en beperkingen zal hebben. En jawel durf ik na 4 jaar eindelijk lid te worden van een forum over chronische pijn )_).
Ik werk niet meer, heb vele hobbys op moeten geven, maar weer nieuwe gevonden en ben momenteel zeer happy met een zeer verse nieuwe relatie.
mochten jullie meer willen weten dan hoor ik het wel.......maar stop nu ff want schrijf altijd van die lappen tekst joh.......niet om door te komen hihi (_21-).
Groetjes Monique
-
Monique,
-57_ Hier kan je terecht met pijn, frustraties, vragen. Maar ook in vreugdevolle momenten kan je hier je "ei" kwijt. Ik weet dat er op het forum nog mensen zijn met het hypermobiliteitssyndroom.
Beperkingen aanvaarden is inderdaad niet gemakkelijk maar doen alsof ze er niet zijn, is zeker geen oplossing.
Van harte,
Ismelien
-
hoi monique
welkom hier op het forum..... _2_11_ (<<)
hier ga je wel vinden wat je zoekt....
vele groetjes ((')
-
(!)
-
Dank jullie el voor het hartelijke welkom, ben momenteel wat druk in de privesfeer, duz is het even wat minder tijd om het forum uitgebreid te bekijken, maar vooralsnog ziet het er picobello uit hier allemaal. En denk dat er in de toekomst zeker nog wel meer berichtjes zullen volgen.
Groetjes Monique.
-
Dag Monique,
Ik lees nu maar juist het forum, het was een drukke week.
Ik heb net zoals jij HMS. Ik heb er last van aan mijn knieen. Ik kan alleen met brace en apparaat stappen. Alles is uitgerokken of af in mijn knieen, door HMS. Ik zou 2 nieuwe knieen moeten hebben. Maar door die HMS heb ik maar 50 procent kans dat de operatie lukt. Daarom laat ik het zomaar. En probeer ik mij te redden met mijn hulpmiddelen.
Monique veel sterkte.
Groetjes Hilde.
-
Hoi Hilde,
Ik had je idd al gespot tussen de berichten op de site en las dat jij ook HMS hebt. Balen zeg dat jij echt braces moet dragen. Zelf heb ik alleen een rugband die ik gebruik bij zware schoonmaakklussen en als ik wat langer achterop een scooter moet zitten. Bij mij zit de HMS dus door het hele lichaam. Lijkt misschien kwalijker als alleen in je knieen, maar als ik jouw stukjes zo lees weet ik zo net nog niet wat erger is. Uiteraard heb ik de plekken door mn hele lichaam, maar dus wel het voordeel dat als het even in mijn armen wat heftiger is een dag ik ze kan ontzien en gewoon meer met mn benen doe en andersom. Als je het zoals jij alleen in je knieen hebt, lijkt het me veel moeilijker ze te ontlasten als je toch bedrijvig wilt zijn.
Ik kan me overigens heel goed voorstellen dat je niet voor een operatie kiest. Nadeel van hms is idd dat operaties niet altijd geheel willen slagen en het herstel bij een geslaagde operatie ook veel langer in beslag neemt. Wel fijn om eindelijk eens iemand tegen te komen die weet wat het is (al had ik het je natuurlijk iever niet gegund het te hebben), want voor alsnog ben ik nooit iemand tegengekomen die ook HMS heeft.
Monique
-
dag monique,ook van mij een fijn welkom,hoop dat je vlug je weg vindt,greet
-57_
-
Hallo Monique,
Hartelijk welkom op ons “Lichtpuntje.”
De enige plaats waar voor
al je vragen en noden
een antwoord is te vinden,
van een hele groep,
echte vrienden
die je gratis en voor niets,
hun hulp en steun aanbieden.
Met vriendelijke groetjes van, Marcel.
-
monique
hartelijk welkom
ingrid
-
He Monique,
Ook van mij, -57_
Dikke Knuffels,
Prutske
-
Dag Monique,
Ik ben blij dat er nog mensen zijn die HMS hebben. Allez begrijp me niet verkeerd he, we hadden het beter allebei niet gehad. Maar nu weten we dat we niet alleen staan he. Ik denk dat het even erg is, waar je ook maar HMS hebt. Je bent er altijd door beperkt. Vroeger dacht ik dat ik voor het ongeluk geboren was, als ik iets had duurde dat altijd lang voor het genezen was. Of het geneesde helemaal niet. Nu ik weet dat het door die HMS komt, weet ik dat het niet aan mij ligt. Dat is een hele opluchting.
HMS het is wat he. Toch blijven vechten hoe moeilijk ook.
Monique veel sterkte en moed.
Groetjes Hilde. (_210_) (_210_) (_210_)
-
Hallo allemaal,
Bij deze ook degene die mij welkom hebben geheten na mijn laatste posting hier hartelijk dank. Enne het voelt idd als een warme deken ((')
Monique