Chronische Pijn Forum
Forum weetjes => Welkom op het chronisch pijn forum: => Topic gestart door: inge v op april 24, 2005, 08:13:47 pm
-
Mijn verhaal:
Zelf heb ik als bijna 33-jarige vrouw ongeveer ??n jaar geleden moeten stoppen met werken omwille van de hevige pijnlijke onophoudbare spierspasmen t.h.v. de dorsale rug- en nekspieren.
Ben reeds 10 jaar rugpijnpati?nte, heb reeds ontelbare zware pijnstillers geslikt- infiltraties in de rug ondergaan ? en 10 jaar continue kin?behandeling gehad.
Letsels aan mijn rug: 6 hernia?s dorsaal, 4 hernia?s cervicaal, 2 lumbale hernia?s en 1 rugope-ratie extra lumbo-sacraal omwille van listhesis (verschuivingen van 2 wervels en 1 gebroken tussenwervelschijf).
Alles grotendeels verworven door m?n beroep als verpleegkundige. Maar sinds 1 jaar kan ik niet meer terugvechten om te kunnen werken; kan enkel vechten tegen de dagelijkse pijn. Via neurochirurg naar een fysiotherapeut doorverwezen.
In het UZG terechtgekomen. Na wekenlang wachten, onderzoeken van pijnlijke aard, een extra diagnose gekregen: fibromyalgie.
Maar van ??n woord uitleg, kennis, begrip was geen sprake. Noch van assistente, noch van staflid. Enkel informatie via internet!
Omdat ik naast de normale fibroklachten elders in het lichaam (stijf, pijnlijke spieren, gezwol-len gewrichten, koortsig gevoel) nog steeds die keiharde dorsale spierspasmen had, werd er overgegaan tot een spierbioptie onder plaatselijke anesthesie in het rechterdijbeen. Resultaat: negatief.
Geen enkele arts heeft ooit aan de spierspasmen gevoeld!, enkel de kinesisten; die deze spier-massa als ??n ondoorkneedbare rotsmassa bestempelden.
Bezoeken aan de pijnkliniek UZG brachten niets op. Gelukkig morfinepleisters van een huisarts gekregen. Nadat de medicatie ??n maand werkzaam was in rust, kwam de pijn grotendeels erna terug in rust.
Sinds ??n jaar niet meer kunnen stappen, rechtop zitten van de hevige pijn!! En toch blijven proberen.
De hydrotherapie (heilzaam middel ?!) hielp niets bij mij. In tegenstelling tot andere fibro-pati?nten verergerde mijn toestand onder morfineverdoving meer en meer. De laatste weken voer ik een uitputtingsslag tegen de pijn en de ziekte want ik heb ondertussen de maximale morfinedosis van Transtec bereikt (3 pleisters) en geen enkele arts wil nog helpen.
Totaal uitgelachen en bespot op spoedopname UZG door assistente arts pijnkliniek, wachten we af tot de wachtdatum binnen 2,5 maanden in een ander pijncentrum zal verstrijken.
Geen enkele arts combineert de zware spierkrampen jarenlang door inspanningen en de hernia?s met de fibromyalgie!?
Maanden geleden moeten vechten tegen arbeidsgeneesheer om ziekte uitkering verder te krijgen. Maar na ??n jaar ziekte uitkering volgt er hoogst waarschijnlijk geen invaliditeitsuit-
kering?!
Ernaast totaal geen begrip van de omgeving!
Enkel steun van partner en meer inzicht door ouders en schoonouders geven nog kracht om door te vechten.
Waarom geweigerd worden van uitkering als je telkens na elke nieuwe rugaandoening verder werkte en je uitsloofde in de verpleging met steeds de glimlach houdende?!
Artsen, plaats pati?nten niet in een hokje; verkort wachtlijsten in pijncentra en geef invalidi-teitsuitkering aan wie het toekomt!!!!
Zijn jullie al in gelijkaardige situaties verzeild geraakt?
Groeten, inge v
-
Hallo Inge
Hartelijk welkom hier.
Veel van wat ik gelezen heb in je bericht hier boven is ook van toepassing op vele lotgenootjes hier.
Kom een keer kijken op het plaatsje Fibromyalgie daar zal je zeker veel herkenbare dingen lezen.
(http://home-3.worldonline.nl/~tl231984/img/welkomrene1.gif)
-
Inge,
Welkom op dit forum. Hier kan je terecht met alle frustraties, de pijn, het verdriet maar ook met de vreugdes.
Jouw verhaal is helaas herkenbaar voor velen van ons. Hopelijk kan je in het andere pijncentrum toch wat meer hulp en begrip verwachten. Kom ondertussen hier maar regelmatig langs.
Veel sterkte,
Ismelien
-
Dag Inge
Welkom op het forum 2, hopelijk voelt ge jou vlug thuis op het forum. Aan luisterende oren geen gebrek hier.
Groetjes Hilde.
-
Dag Inge,
Welkom op het forum.
:12_Anneke
Ik ben ook fibromyalgiepatiente!
Liefs
Destiny
-
hey, inge
ja ik herken ook u verhaal
ik ben zelf 19 maar hem ok al kennis gemaakt met de pijnklinieken en de omgang.eerst al 3 maanden moeten wachten terwijl de huisarts zelf een afspraak en er hulp bijhaalde om dat het echt wel tijd werd na twee jaar sukkelen bijna niet slapen en geen medicatie die helpt werd het echt wel tijd.en hoe zou ik het zeggen op een echt menswaardige manier vond ik het daar niet terwijl ze daar verschoten van de waslijst medicatie ik al had genomen en waarbij niets hielp stelde ze eerst nekschool voor en daarna een emg omdat er uitvalsverschijnselen zijn in de rechterarm het verslag van de emg prikkels komen trager door maar net binnen de perken misschien het geluk dat ik deze zelf heb gelezen want er werd mij niets gezegd. daarna terug bij de specialist die vertertelde mij doodleuk juffrouwke er is niets aan de hand doe verder zoals je bezig bent en dat het na twee jaar wel vanzelf oploste terwijl ik wachte wanneer het verslag bij mijn huisarts aankwam dat na een maand en vele telefoontjes van mij en de huisarts later er doorkwam verschoten we ongelooflijk omdat ze in de pijnkliniek zeiden dat het niets ernstig was en wel binnen enne jaar of twee zou overgaan was ik tamelijk gerust in de zaak maar opeens kreeg ik telefoon van de huisarts of dat ik savonds even wilde komen en ja hoor savonds bleek da de dokter van de pijnkliniek een vergissing had begaan en daarvoor niet wou uitkomen en in het verslag schreef wat ereigenlijk had moeten gezegd en gedaan worden. Ondertussen moet ik wel zeggen na twee jaar met pijn, je merkt elke dag dat je steeds minder kan, ga je er mentaal toch ook onder lijden en het worden zwaarder en zwaarder en kgeef het eerlijk toe ik kan niet meer ik zie het gewoon niet meer zitten, kheb het gevoel dat ik van het kastje naar de muur wordt gestuurd en nu zijn we terug tot een gezamelijk besluit gekomen om het nog maar elders te proberen mijn allerlaatste hoop ( maar toch ook 3 maand wachten) kheb ondertussen zonder te overdrijven half belgie gezien om een oplossing te vinden