Chris,
Goed dat je er met je huisarts zo uitgebreid gepraat hebt. Gelukkig heb je een huisarts die daar de tijd voor neemt.
Die stemmingswisselingen en heftige emoties zijn inderdaad niet abnormaal. Je hebt zoveel meegemaakt de laatste weken (maanden). De pijn is terug heel fel door het wegvallen van de stim, je moet je vrouw missen, je mist sociale contacten en daardoor steekt de eenzaamheid de kop op, je wordt beperkt in je activiteiten, ... Kortom je hele leven is zowat overhoop gegooid. Slecht slapen maakt bovendien dat je het psychisch allemaal minder aankan.
Chris, je hoeft je zeker niet te schamen voor die emoties. Laat ze maar toe; dat is veel beter dan ze op te kroppen of te verdringen. Op lange termijn wreekt zich dat toch.
Hier kan je die emoties kwijt zonder dat er iemand zich vragen bij stelt, of raar gaat opkijken. Je hebt gelijk: objectief zijn er wel mensen die het veel moeilijker hebben. Maar daarom moet je je eigen emoties en problemen nog niet minimaliseren.
De realiteit is dat jij het nu op dit moeilijk hebt. En dat moet ernstig genomen worden.
Ik wens je nog heel veel sterkte en vooral de kracht om er elke dag opnieuw het beste van te maken. En ik ((_/)) dat de goedkeuring voor de stim er heel snel komt.
Om je leed een beetje te verzachten, een "virtuele"
(http://i251.photobucket.com/albums/gg287/krabbelaars/knuffel-1.gif)
Guido, en of je me nieuwsgierig maakt. Zo heb ik toch weer iets om naar uit te kijken.
Chris, goed dat je nu toch nog deze week in pijnkliniek terecht kan. Voor morgen heel veel succes. Ik zal mijn kaarsje al klaarzetten zodat ik het morgenvroeg direct kan aansteken.
Ik wens dat de inplanting van de definitieve stim -na de nodige herstel- en revalidatieperiode - de start mag zijn van een "nieuw" leven waarin je terug meer mogelijkheden hebt.
we verwachten je hier zeker terug maar neem voldoende tijd om te herstellen.
(http://www.animaatjes.nl/plaatjes/s/succes/goodlucksharang.gif)