Chronische Pijn Forum
Forum weetjes => Welkom op het chronisch pijn forum: => Topic gestart door: kleintje op september 15, 2009, 09:29:41 pm
-
Hallo,
Ik ben Ann, ben getrouwd en heb een zoon van 18 jaar.
Ik zit nu reeds geruime tijd thuis met lage rugpijn en uitstralingspijn in mijn linker been.
Heb reeds van mijn 20 jaar rugpijn ,maar kon dit altijd zelf wat in de hand houden, af en toe wat kalmer aandoen en ik kon er weer tegenaan.
In maart 2007 ging de pijn niet meer minderen, rusten of niet, ik kon de pijn geen meester meer. Naar de huis dokter en de nodige pijnstillers nemen niet willen toegeven en blijven doorwerken tot November 2007. Toen ben ik moeten stoppen met werken wat het was niet meer draaglijk. Op consultatie geweest bij een fysiotherapeut, in totaal 6 epiderales gekregen en rugschool moeten volgen. Een tijdje wat beter geweest maar niet voldoende, had het gevoel dat de fysiotherapeut me niet zo serieus nam en moest weer aan het werk volgens hem.
Ben dan in Februari 2008 terug aan het werk gegaan en mijn rugschool afgemaakt, hoe langer ik naar de rugschool ging, hoe meer pijn ik begon te krijgen, toen ik dit melde aan de dokter, zei hij dat dit niet kon.
Na twee maanden werken ben ik terug ziek gevallen en deze keer was het veel erger dan voordien. Ben ten rade gegaan bij een andere specialist en deze heeft mij doorgestuurd naar de pijnkliniek. Eerst alles proberen om de pijn weg te krijgen, volgens hem had het niet veel zin om mij te opereren omdat hij mij niet kon garanderen dat ik beter zou zijn, op niveau L3,L4,L5 en S1 versleten discussen en op verschillende plaatsen in mijn rug artrose. Heb verschillende behandelingen gehad in de pijnkliniek, dit heeft wel resultaat maar meestal ben ik dan een week tot maximum 2 weken wat beter. Heb intussen een Tens apparaat en dit helpt wel maar niet voldoende. Van al die pijnstillers heb ik ook al een beetje mijn buik vol, ibuprofen, mylostan, dafalgan forte, condicontin, voltaren, contramal. Kan er zo nog enkele opnoemen, na een tijdje mag je dan beginnen met maagbeschermers te nemen omdat je maag al deze medicijnen niet aan kan, om nog maar te zwijgen over alle ander bijwerkingen. Baxterkuren, alles hebben ze al geprobeerd. Zelf begin ik het soms zo moe te komen om telkens terug te moeten zagen over mijn pijn, iedere keer terug naar de specialist en terug dezelfde vertelling moeten doen, heb vorige week terug een discusbehandeling gehad, woensdag moet ik terug om een zenuwwortel behandeling en dan komt het team terug samen om te bespreken wat ze verder kunnen ondernemen, heb het gevoel dat ik altijd maar moet wachten tot het ooit eens beter is. Dit jaar in juni was ik terug redelijk goed en kon het niet laten om te proberen te werken het was sterker dan mezelf en was het thuis zitten zo moe, heb dit een week en een half kunnen volhouden met al gevolg dat ik nu terug zo goed als niets meer kan, lang zitten, lang staan te lang liggen dit gaat niet mee. Moet zoveel mogelijk proberen af te wisselen en dan ben ik best van al, maar de pijn is dikwijls niet draaglijk, heb gelukkig een zeer begripvolle man, Hij zou het liefst hebben dat ik het niet meer zou proberen om ooit te gaan werken, begrijp hem ergens wel hoor, ik was eigelijk redelijk goed natuurlijk zal ik nooit meer zonder pijn zijn, maar door te proberen te werken ben ik nu terug weer terug bij het begin. Eigenlijk heb ik er nu ook wel spijt van dat ik mijn zin heb doorgedreven en toch ben gaan werken. Ik heb er zelf wel heel veel moeite mee dat ik mijn eigen huishouden niet meer kan beredderen, en het slechtste is dat ik dat zelf zo graag doe, liever dan dat er iemand moet schoonmaken in mij plaats. Heb soms het gevoel dat ik 70 jaar oud ben.
Ben toch nog de moed niet verloren en hoop nog altijd dat het op een dag beter zal gaan.
-
(http://www.chronischepijnforum.be/foto/uploads/c5522b5f82.gif) (http://www.tlichtpuntje.be/tlichtpuntje.htm)
Dank je voor uw voorstelling, vanaf nu heb je toegang tot het gehele "openbare" forum
-
Kleintje,
Welkom op het forum.
Lees en reageer je zal er zeker iets van opsteken.
mvg JJ
-
(2_13_)
hier op het forum kan je veel steun en informatie vinden, een beetje verzet met de spelletjes en een hele fijne sfeer in het virtuele praatcafé zijn ook echte hulpjes , ook in de moeilijkere periodes is hier veel hartelijke warmte te vinden
tot later ergens op het forum )(
-
Van harte welkom op het forum!
Ik hoop dat ze toch nog een oplossing vinden om minder pijn te hebben.
-
An,
(http://alyssa.knuffelt.nl/homepage/show/977492.gif) op dit forum. Je kan hier terecht met vragen, pijn, frustraties of gewoon om je verhaal eens te vertellen - zelfs meerdere malen als je daar behoefte aan hebt - of om eens stoom af te laten. Lotgenotencontact is heel verrijkend, je krijgt hier steun en begrip wat in het leven van alledag niet altijd zo is.
Daarnaast bevat dit forum een schat aan informatie over alle mogelijke aandoeningen en mogelijke behandelingen. Dit forum kan zeker geen arts vervangen en het is zeker niet de bedoeling om op je eigen houtje te "experimenteren".
In ons virtuele praatcafeetje wordt er gepraat over van alles en nog wat; zo leer je de mens achter de ziekte en/of pijn wat beter kennen. Het hoeft niet altijd even ernstig te zijn; (_28_) is een onbetaalbaar medicijn.
Verken het forum op je eigen tempo en als er iets niet duidelijk is, vraag het gerust. Er is altijd wel iemand die je op de juiste weg zet.
Wat je persoonlijk verhaal betreft: je hebt al een hele lijdensweg en zoektocht achter de rug. Het leren omgaan met pijn is geen makkelijke opdracht. In een pijnkliniek moet men ook uitzoeken wat het beste helpt voor jou. Soms lukt dat snel, andere keren vraagt dat wat meer tijd. Je mag de moed zeker niet opgeven.
Ik hoop dat je je hier op het forum snel thuis voelt en dat het forum ook voor jou iets kan betekenen.
Van harte,
-
Hoi Ann,
Bedankt voor je mooie, uitgebreide voorstelling.
Het is een verhaal waarin ik veel van mezelf herken, de hele weg afleggen in de hoop
wat pijnvermindering te verkrijgen.
Zoals ik heb kunnen lezen ben je ook al door verschillende medicijnen gesparteld en is ook
daar geen leefbare oplossing mee gekomen.
Je bent in behandeling bij de pijnkliniek, daar ben ik uiteindelijk na vier jaren chronisch ruglijden
ook bij terecht gekomen.
Bij het verkennen en ontdekken van het forum zul je heel veel gelijkaardige verhalen lezen van
lotgenoten.
Neem daar gerust wat tijd voor, het loont meer dan de moeite.
Het voelt goed aan dat je een positief besluit neemt, hoopt op beterschap en ook dat je wordt bijgestaan
door je man, dat maakt het iets draaglijker.
We begrijpen allemaal dat het moeten uitstellen of niet kunnen doen van werk, huishouden, activiteiten
een heel harde noot zijn om te kraken.
Neem bewust wat gas terug, er zijn zaken die nooit meer zullen lukken, maar er zijn heel veel
dingen die je wel nog gaat kunnen op een aangepaste manier.
Hier zul je ook wat tips en goede raad kunnen opsteken over hoe wij dat proberen.
Ik wens je heel veel sterkte en succes.
Hoop dat je hier graag komt en dat je spoedig een goed gesprek kan hebben in jouw
pijnkliniek.
Goede moed voor woensdag ook, een duimertje erbij (_24_)
Het beste, groetjes, Chris
-
hartelijk welkom op het forum.
mvg,
Anja/meamli
-
Hallo Ann,
Hartelijk welkom op ons “Lichtpuntje.”
De enige plaats waar voor
al je vragen en noden
een antwoord is te vinden,
van een hele groep,
echte vrienden
die je gratis en voor niets,
hun hulp en steun aanbieden.
Met vriendelijke groetjes van, Marcel.