{[} hallo ik ben mv2kids {[}
Dat wil zeggen mama van 2 kinderen.
Na mijn bevalling van mijn oudste bijna 7 jaar geleden bleef ik na een lange slopende bevalling erg vermoeid. Toch dacht ik dat het erbij hoorde en ben eingelijk altijd doorgelopen ondanks dat ik wist dat er iets aan de hand was. Maar ach, ik ben geen huisartsenloper dus niet klagen en doorgaan. Nu had ik geen prettige relatie en naarmate de tijd verstreek ging het eingelijk alleen slechter, kreeg meer klachten, problemen uit me jeugd speelden vaker op maar hee, niks aan de hand toch? Ik plande tussendoor nog een gastric bypass omdat ik toch wel zwaar was en verloor daarmee een hele hoop...
Tot ik ongepland (ongewenst) zwanger geraakt was van mijn tweede kindje raakte ik toch wel in de war. Ik had gedwongen sex gehad, dat was toch niet normaal? Mijn zwangerschap verliep echter zonder problemen. Tot aan de bevalling, spoedkeizersnede.. Ik trok het niet meer. En daar begon mijn ellende. Depressie, ptss (post traumatische stoornis) maar ook vage klachten, nekpijn, spontane krampen in armen en handen, vreselijke hoofdpijnen, rugpijn, beenpijn, bekkenppijn, pijn aan me schouders.. Toen ik mijn ex de deur wees ging dat van kwaad naar erger, tot ik zo vermoeid was dat ik zelfs 2x in het ziekenhuis beland ben zo zwak. Uiteindelijk 2 jaar verder is daar fybromyalgie & cvs uitgekomen. Nu ik alles een plaats kan geven heb ik sins bijna een jaar rust in mijn leven maar de fybro lijkt overhand op mijn leven te nemen. Hoe is het mogelijk dat een jonge vrouw van 2 kinderen niks meer kan? Afhankelijk is van morfine & melocicam?
Op een dag dat we iets gaan doen ik met krukken loop, of zo zwak ben een rolstoel nodig heb of gewoon een paar keer bijna tegen de vlakte ga van de pijn?
Inmiddels ben ik bijna aan de beurt op de pijnpolie, ik hoop echt dat ze daar iets voor me kunnen betekenen.
Verder hoorde ik van het andullatie matras? Iemand ervaring?!
Acupunctuur hoor ik uiteenlopende meningen over
Ik heb een healing ondergaan, heerlijk maar ik kan het dat vrouwtje niet aandoen zoveel pijn uit me te halen dat ze zelf bijna van haar graat gaat..durf geen tweede sessie aan te vragen.
Sins de laatste weken ben ik toch wel wat angstig, regelmatig paniekaanvallen en nare gedachtes die er snel uit moeten..
Dit was een stukje van mij. Sorry dat het zo beknopt is had het graag uitgebreid gedaan maar ik ben daar te zwak voor om veel langer te typen.
Groetjes, hulpeloze mama