Chronische Pijn Forum

 

Hallo Carolien,

Heel normaal dat je al eens "kort door de bocht" reageert als iemand je niet gelooft. Zeker als je op dat moment dan nog eens extra veel last hebt.
Hier geloven mensen je wel omdat we allemaal met het probleem te kampen hebben.
Ieder op zijn eigen manier.

Wij zijn geen artsen en zullen de oorzaak van je problemen dan ook niet kunnen diagnosteren maar wat wij wel kunnen is een luisterend oor hebben en begrip voor je situatie.


Ik hoop voor jou dat je wel begrip krijgt van je grootouders waar je bij woont en dat jullie samen hierin een weg kunnen vinden.
Ook wat het huishouden en zo betreft want zij zijn waarschijnlijk ook niet meer zo heel jong.

Vooral je kat Mazzel zal je heel veel liefde geven en er altijd voor je zijn. Een dierenvriendje of vriendinnetje is zo leuk en zij begrijpen je vaak beter dan mensen.
Hier lopen 2 boxer-jongens rond. Wodan en Lemmy.

Hallo iedereen

Ik ben Carolien, 35,5 jaar oud, ik ben zorgkundige in een rusthuis en ik ben pas gediagnosticeerd met chronisch pijn. Bij mij zit het vooral in mijn schouder nek en rug.


Ik heb al een lange weg achter de rug als het gaat over onderzoeken scanners infiltraties zalfjes medicatie en wat nog meer. Maar de pijn blijft en zal blijven.
De pijn is op zijn minst een ongemanierde company geworden.

Ook sukkel ik al een tijdje met mijn knie maar dat is niks chronisch

Ik ben dus zorgkundige en ik sta op de afdeling voor mensen met dementie iets wat ik heel graag doe. Maar de pijn maakt het een mens exhr moeilijk soms om verder te gaan. Ik werk om financiële redenen full time.

Ik ben pas gediagnosticeerd met chronisch pijn omdat ze niet vinden wat er gaande is in mijn nek schouder en rug. Momenteel volg ik in Pellenberg de cursus “hoe omgaan met pijn” een “verplichting” van het pijncentrum anders kan ik uit het traject gezet worden.

Verder woon ik bij mijn grootouders en heb ik een kat Mazzel. Ik hou van knutselen haken en breien en ik hou van de muziek van Il Divo, Dana Winner, Jaap Reesema en nog veel meer.

Ik heb sols de neiging om nogal fel te reageren als men mij niet geloofd of als men tegen me in gaat en zeker als de pijn in zijn goede vorm aanwezig is… maar zeg me dat gerust als dat hier ook zo zou zijn.

Wie meer wil weten stel gerust de vraag!

Groetjes Carolien

 

dag Ranas. Welkom op het forum. Je kan veel lezen van lotgenoten en ook moeilijkheden van je af schrijven. Er is altijd wel een luisterend (lezend) oor... Er is ook een cafeetje waar over andere zaken gesproken (geschreven) wordt...

Hoi,
Al meerdere jaren ben ik op de sukkel met chronische pijn. Een 8-tal jaar geleden hebben ze na ongeveer 6 jaar te zoeken naar oorzaak en oplossingen voor mijn pijn een neurostimulator ingepland voor neuropatische pijn. Deze heeft mij zo goed als pijnvrij gehouden, ik kon terug genieten van het leven en halftijds gaan werken onder progressieve werkhervatting.

Tot juni 2022. Om een nog onbekende reden kreeg ik terug pijn, eerst op een andere plaats, wel in dezelfde regio. Maar na een aantal maanden met pijn rond gelopen te hebben, kwam ook de vorige pijn gedeeltelijk terug door mijn neurostimulator heen. Vanaf juni terug de medische mallemolen in, terug geen duidelijke oorzaak van de pijn. In augustus een operatie voor mijn nieuwe pijn, maar de pijn bleef...

Volgens het pijncentrum kan na 1,5 maand een pijn al neuropatisch worden, zeker als je systeem al overprikkeld is zoals bij mij het geval was door mijn eerste pijn. En dan kan de eerste pijn extra geprikkeld worden, waardoor ik dus effectief pijn op de eerste plaats kan ervaren die niet meer helemaal door neurostimulator op te vangen is….

Door medicatie tegen neuropatische pijn die niet aanslaat of extreme bijwerkingen heeft, het blijven uitproberen van andere medicatie, de lange wachttijden voor (vervolg)afspraken met specialisten en pijncentra, een huisarts die een tijd afwezig was en nu bijna op pensioen gaat, voel ik me vaak aan mijn lot over gelaten met mijn pijn. Het voelt vaak alsof ik mijn eigen dokter ben, en zelf moet bepalen wat de oorzaak is en welke behandeling er gevolgd zal worden….

Sinds juni 2022 ben ik ook terug weer volledig op invaliditeit. Ook dit zorgt in mijn hoofd voor de nodige extra spanning (kan ik nog ooit aan het werk, wanneer, hoe loopt het met mijn progressieve werkhervatting,…).

Mijn huisarts heeft me nu, omdat de vervolgafspraak van het pijncentrum pas binnen 3 maanden is (ook al vroeg ik om snelle vervolgafspraak omwille van uitproberen van nieuwe medicatie) eindelijk geholpen om mijn pijn terug wat onder controle te brengen, zodat ik terug wat meer levenskwaliteit heb. Maar wel met morfine… ik vermoed dat het pijncentrum ook dit pad zou ingeslagen zijn, maar welke morfine net en hoeveel weet ik natuurlijk niet… De morfine helpt, maar ook bij het bepalen van de juiste dosis voel ik me meer op mezelf aangewezen. Ik heb terug levenskwaliteit, maar tegelijkertijd denk je wel, morfine, is al weer een grote stap op de pijnladder…

Mijn huisarts denkt dat mijn pijn komt door een trauma uit het verleden: “ah ja, ze vinden geen oorzaak, dus dan is het psychisch”. Ik moest een afspraak maken met een psychiater van de huisarts. Hier was ik wel even van de kaart van… Lichaam en geest zijn een, door pijn wordt ook mijn psychisch welzijn beïnvloed. Dat besef ik, dus ik heb een afspraak bij een psycholoog van het pijncentrum gemaakt. Maar om ervan uit te gaan dat de pijn komt door een trauma uit het verleden vind ik, nu zonder verder onderzoek, veel te kort door de bocht!
Hopelijk kan na de afspraak met de psycholoog ook de vervolgafspraak met het pijncentrum vervroegd worden. Want tenslotte heb je wel een afspraak bij een pijncentrum zodat zij, als specialist, je met je pijnmedicatie kunnen begeleiden…

Omdat ik me wat aan mijn lot overgelaten voel door de medische wereld, dacht ik nu mijn licht eens op te steken bij lotgenoten. Vandaar dus mijn aanmelding op dit forum.

Groetjes Ranas