Mijn voorstelling

[Lucsje]

Hallo allemaal,

Ben op dit forum terecht gekomen via de site 'het lichtpuntje' waar ik heel wat nuttige info gevonden heb over ruglijden. Toen ik op een gegeven moment daar een link zag naar een forum had ik niet meteen verwacht doorgestuurd te worden naar een forum over chronische pijn. Ik hoop alvast dat de pijn die ik nu de laatste maanden ervaar niet ontaardt in chronische pijn.

Ik ben een 46-jarige man uit West-Vlaanderen, gehuwd, 2 groeiende en bloeiende kinderen van 7 en 9 jaar. Ik werk als verpleegkundige als vaste nachtdienst in een algemeen ziekenhuis op de afdeling psychiatrie en ten dele ook op de afdeling geriatrie.

Het is niet beroepshalve dat ik op zoek ben gegaan naar informatie in verband met ruglijden, maar omdat ik er zelf mee geconfronteerd word. Half juli had ik een pijnlijk verkrampt gevoel in de linker kuit. Oorspronkelijk dacht ik aan een DVT (diep veneuze thromboflebitis) omdat ik in het verleden daar tot drie keer toe al last heb van gehad. De laatste keer is wel al een achttal jaar geleden. Deze pijn is heel specifiek en vreesde meteen het ergste. Na enkele dagen was ik er niet gerust in en ben meteen naar het ziekenhuis getrokken waar mijn vermoeden gelukkig werd ontkend. Een andere diagnose kreeg ik echter niet. Enkele dagen later ben ik naar de huisarts getrokken, jammergenoeg had zij nog geen verslag vanuit het ziekenhuis ontvangen. Daar de pijn niet verbeterde stelde zij een behandeling in alsof er een bloedklonter in mijn been zat. Na enige dagen nog geen verbetering en zelfs een verslechtering. De piste dat ik last had van een DVT en dokter zei dat het kon wijzen op ruglijden.
Onmiddellijk doorgestuurd naar orthopedie en scan gekregen. Arts zei dat het om een bulging discus ging en stelde voor om een epidurale infiltratie tot te dienen. Dit toch nog eventjes uitgesteld omdat ik al blij was met een diagnose. Al die tijd ben ik blijven werken, want het was vakantieperiode en er tussenuit vallen zou een te zware belasting geweest zijn voor de dienst. Het was nu ook niet zo dat ik ondragelijke pijn had en het vreemde was dat ik aan mijn rug helemaal niets voelde. Enkel erge pijn in been bij autorijden, zitten op stoel, toilet, lang staan, enz...
Ik stond toen 2 weken voor mijn verlof en onze reis naar Frankrijk. Daar de pijn echt wel niet verbeterde heb ik op de eerste dag van mijn verlof toch een epidurale infiltratie laten doen en dit ook in kader van de lange autorit die me te wachten stond (950 km in 2 keer). Geen enkel effect gehad van die epidurale. In tegendeel de pijn werd nog erger. Dan maar verder orale ontstekkingsremmers, spierverslappers en pijnstillers genomen.
Hiermee was het leefbaar, maar de pijn bleef toch aanwezig en iedere dag voelde ik het wel een beetje scherper aan. Gelukkig hadden we een zalig zwembad waar de kids zich lekker in konden ontspannen en waar ik ook wel enig soelaas in vond.
De terugreis een dag vroeger aangevat dan gepland zodat we eventueel nog konden uitwijken tussenin naar een hotel om de terugrit in twee keer te doen. Het is me gelukt in één dag (700 km vlot en 250 km met helse pijn). De dag erop kon ik nog nauwelijks stappen en iedere beweging was enorm pijnlijk. Op maandag naar de huisarts en die stelde onmiddellijk voor om me door te verwijzen naar neurochirurgie. Toch nog even bedenktijd gevraagd tot de vrijdag omdat ik gehoopt had dat het wel zou beteren. Niets was minder waar en pijn is constant aanwezig en ondanks tamelijk zware pijnstilling kan ik me echt niet goed bewegen.
Op vrijdag een afspraak gemaakt met neurochirurgie en er was helaas een wachttijd voor consult van 10 dagen. -wat was ik kwaad op mezelf dat ik me de maandag al niet had laten doorverwijzen - Volgende maandag 17/09 ga ik dus op consult bij een neurochirurg en ik hoop echt dat hij me van die pijn zal verlossen. Het gaat nu wel iets beter dan de week na onze reis, maar kan niets volhouden, niets doen, alles is pijnlijk na een tijdje.

Ik hoop echt dat ik geen chronische pijnpatiënt zal worden, want ik voel nu al welke impact dit heeft op je leven. Ook op professioneel vlak zou ik zo niet verder kunnen en dan heb ik ook nog concrete plannen om in 2014 met enkele vrienden naar Compostela te fietsen. Onder deze omstandigheden moet ik er echt niet aan denken om nog op een fiets te raken.

Ik hoop hier echter meer informatie te vinden over neurochirurgie en ruglijden.

Mijn excuses voor mijn uitgebreide voorstelling.

Lucsje

[sneeuwwitje]

Welkom op het forum!
Je zal zeker vinden wat je zoekt
xxx

[admin]

Dank je voor uw voorstelling, vanaf nu heb je toegang tot het gehele "openbare" forum

[pitoe]

Dag Luc,

Welkom op het forum!!
Jou verhaal doet me een beetje denken aan het mijne. Ook ik werkte in de verpleging, kreeg ruglast, later geopereerd en te horen gekregen dat mijn tussenwervelschijven in mijn onderrug "versleten" zijn, tal van infiltraties later nog steeds pijn.... nu ook fibro en cvs erbij.
Ik hoop echt dat de neurochirurg jou kan helpen, zodat je terug kan werken op termijn!
Neem rustig de tijd om dit forum te verkennen en ik hoop dat je hier vind wat je zoekt zoals ik en nog vele lotgenootjes!

Sterkte en veel beterschap!!
                                                     

[ismelien]

Luc,

op dit pijnforum. Hier kan je terecht met vragen, pijn, frustraties of om je verhaal eens te vertellen - meerdere malen zelfs als je daar behoefte aan hebt - of om eens stoom af te laten. Je krijgt het begrip dat je in het gewone dagelijkse leven niet altijd krijgt.

Dit forum bevat een schat aan informatie over heel veel aandoeningen en behandelingen; o.a. rugproblemen.
Je kan best je vragen of hetgeen je kwijt wil ivm je aandoening neerpennen in een eigen topic in het gepaste subforum. Op die manier staan alle reacties samen. Dat is voor jou overzichtelijker en voor de andere forumleden makkelijker om alles te volgen. Bovendien zijn de verschillende subfora meer afgeschermd waardoor enkel geregistreerde leden er kunnen  lezen en reageren. Dit in tegenstelling tot dit welkomsttopic waar iedereen kan lezen. Deze werkwijze garandeert meer privacy aan de deelnemers-lotgenoten.

Een heel belangrijke pijler op dit forum is het lotgenotencontact. Je komt hier "thuis" bij mensen die in een gelijkaardige situatie leven en het maakt niet veel uit om welke aandoening het gaat. Pijn is pijn.
Bepaalde problemen zijn voor alle pijnpatiënten gelijklopend en juist de diversiteit maakt het forum nog meer waardevol. Tips voor een bepaalde aandoening kunnen ook mensen met een andere aandoening helpen.

Wat je van ons niet mag verwachten, is een diagnose, medisch advies...   Dit is het domein van de artsen. We kunnen hoogstens onze ervaringen geven.

Je zal merken dat hier heel weinig over de toekomst - en al zeker niet de verre toekomst - gesproken wordt. We leven in het heden en bekijken het dag voor dag; of als zelfs dat te moeilijk is : uur per uur. Te ver vooruit willen kijken, zorgt voor meer angst en onzekerheid wat dan weer zorgt voor extra stress en dat kan je best missen.


Dit is een pijnforum maar dat betekent  zeker niet alleen kommer en kwel.  Integendeel; er is plaats en ruimte om mooie momenten te delen. In ons virtuele praatcafeetje wordt er over van alles gepraat en zo leer je de mens achter de ziekte en/of pijn wat beter kennen. “Gedeelde smart is halve smart; gedeelde vreugde is dubbele vreugde” zijn hier echt geen loze woorden.

In het kookhoekje lees je recepten en het topic “wat eten we vandaag?” geeft je misschien wel inspiratie bij het opstellen van je eigen dagelijkse menu.
De taalspelletjes zijn leuk om te doen en je steekt er nog wat van op.

Verken het forum op je eigen tempo en zeker niet aarzelen als er iets niet duidelijk is. Er is altijd wel iemand die je op weg kan helpen.
In het begin twijfel je misschien nog waar je je berichtje het beste kan posten maar laat dat je zeker niet weerhouden om iets te posten. Als het niet op de juiste plaats staat, zal één van de moderatoren het zonder problemen verplaatsen. Alles is nieuw en onbekend en in het begin is iedereen wat onzeker.

Ik hoop dat je je hier snel thuis voelt en wens dat het forum iets voor jou kan/mag betekenen.

Veel goede moed.

Van harte,

[greet69]

Welkom hier op het forum.
Je kan hier zeer veel lezen maar ook zelf veel vragen.
Maar het belangrijkste is dat je hier altijd met je verhaal terecht kunt.

 
 

Greet

[Marcel]

.

Hallo Lucsje,

Hartelijk welkom op ons

“Lichtpuntje”

De enige plaats waar voor
al je vragen en noden
een antwoord is te vinden,
van een hele groep,
echte vrienden
die je gratis en voor niets,
hun hulp en steun aanbieden.

©Marcel

Met vriendelijke groetjes van, Marcel.
.

[franita]

Hartelijk Welkom Hier 

hier kan je erg veel stun krijgen
inlichtingen en wijze raad
maar voor de diagnoses moet je echt bij de artsen zijn
en vooral
geduld hebben
zelfs bij erge pijnen , neem de tijd om altijd zelf te beslissen
en laat niet de pijnscheut die door je heen gaat die beslissing nemen

rare praat
uit ervaring weet ik dat   
wat je wil en wat je doet
niet dezelfde dingen zijn als deze die je beslist als je niet in een extreme pijn situatie zit

ik hoop voor jou dat je gauw geholpen kan worden

[JJ]

Welkom op het forum

mvgJJ

[leentje]

Luc ,

Ook van mij een welkomswoordje ,

Ik ben hier maar enkele maanden actief en mijn ondervindingen zijn ,dat je met niemand mag vergelijken en niet het slechtste denken als je de verhalen leest van de lotgenoten .
Ik heb hier al veel steun gekregen en je kan hier eens je ding kwijt aan mensen die je verstaan en ze bieden hulp zonder bijbedoelingen dat is zo fijn .

Hoop dat ze je vlug en goed kunnen helpen .

Leentje

[Lucsje]

Bedankt voor de lieve woorden allemaal.