Even voorstellen

[karel]

Goeie dag samen,

Ik ben Karel, en in feite is mijn verhaal redelijk banaal.  Reeds 4 maal ben ik op dezelfde plaats geopereerd voor een discale hernia (L5/S1).  De eerste keer was acuut en ik wist niet wat me overkwam.  De dokter heeft mij toen 12 weken laten platliggen maar uiteindelijk ging ik dan toch het biljart op in Duffel bij Dr Debois.  De operatie slaagde wonderwel, er werd een stukje van de tussenwervelschijf weggenomen, en in een mum van tijd was ik weer haantje de voorste.  Na een paar jaar kreeg ik dezelfde symptonen, dit keer te wijten aan een wildgroei van littekenweefsel waardoor de zenuw opnieuw moest ontzet worden en weer werd een stukje schijf weggenomen.  Dat diende na 2 jaar opnieuw te gebeuren tijdens een derde operatie waarbij ik terug een stukje schijf kwijtwas.  Toen ik voor de vierde maal plat moest (je ben recedivist of je bent het niet) dienden er 2 koolstof "cages" ter vervanging van de schijf te worden geplaatst en een "U-device"
in titanium om de wervels uit elkaar te houden.  In principe zijn alle operaties geslaagd te noemen omdat de pijn en de uitstraling naar mijn rechterbeen toe telkens verdween.  Evenwel, na de laatste operatie (januari 2006) kwam de pijn in de rug terug, om nooit meer weg te gaan.  De prof zei dat er een ontstoken vloeistof op de plaats van de operatie was opgedoken en verwees mij door naar Dr Lemmens, ook in Duffel.  In november vorig jaar kreeg ik 10 infiltraties, waarna de ingespoten vloeistof werd verwarmd om de ontsteking te laten "verdampen" (dit waren "facetaire" infiltraties, dus aangebracht ter hoogte van de facetgewrichten).  Spijtig genoeg zonder resultaat.  Dus werd er beslist om op 17 januari ll opnieuw 10 infiltraties te plaatsen, maar dan dichter tegen het merg aan.  Tot nu toe bleef dit ook zonder resultaat, maar ik werd verteld dat de resultaten meestal een paar weken op zich laten wachten.  Ik voel wel verandering : het doet meer pijn dan tevoren.  Kwestie van medicatie ben ik aan ongeveer 150 druppels Valtran per dag die ik alleen 's avonds neem, omdat ik nog gewoon ga werken, voor zover mogelijk.  Ik heb ook van die plakkerkes gekregen (Durogesic 12) maar ik kan ze even goed inslikken want ik voel toch geen verschil.  Excuseer voor de lange uitleg, maar ik wil gewoon even duidelijk maken dat, alhoewel ik geen "opgeverstype" ben, ik mij serieus ongerust begin te maken hoe dit verder moet aflopen.  Dr Lemmens zei zelfs dat ik zonder probleem in aanmerking kom voor een morfinepomp, maar dat zie ik echt niet zitten omdat ik dan alles zou moeten opgeven waar ik 30 jaar voor heb gewerkt, zowel privé als professioneel.
Ik weet niet of er mensen zijn op het forum die mij raad kunnen geven, of in dezefde situatie verkeren of verkeerd hebben.  Nu ik het nog kan blijf ik gewoon gaan werken, omdat ik dan mijn gedachten kan verzetten, maar ja, voor hoelang nog ?
Alle tips zijn welkom.
Dank U voor uw tijd
Karel

[ingrid61]

welkom op ons forum karel
 
ingrid

[admin]

 (!)

[katootje]

hey karel

van harte welkom hier op het forum


hier zal  je zeker je vragen vinden die je zoekt

 

groetjes

[ismelien]

Karel,

Van harte    Je kan hier terecht met vragen, frustraties, pijn maar ook in vreugdevolle momenten kan je hier je "ei" kwijt.   "Gedeelde smart is halve smart, gedeelde vreugde is dubbele vreugde" zijn hier geen loze woorden. 

Maar ik zou jouw verhaal toch niet banaal noemen als ik zo lees wat je al doorgemaakt hebt.  Ik kan me dan ook heel goed voorstellen dat je het wat moeilijk hebt en niet goed weet hoe het nu verder moet.
Uiteindelijk kan alleen jij de beslissing nemen om al dan niet een morfinepomp te laten steken.

Goede moed,

Ismelien

[lieve]

Karel,

Hartelijk welkom op dit forum !
Hier is nog iemand in hetzelfde schuitje.
Ik ben ook geopereerd aan een discushernia L5-S1. Inderdaad, na de operatie ging het heel goed en dacht ik : "Had ik dat maar eerder laten doen". Maar een paar jaar later : instabiliteit, nieuwe hernia op het niveau  erboven, dezelfde hernia weer aangegroeid, littekenweefsel ...
Heb ook infiltraties gehad die niet hebben geholpen.Heb ook durogesic gehad waarmee ik niet kon gaan werken. Tenslotte werd mij een neurostimulator voorgesteld. Maar tot nu toe ben ik daar nog niet aan toe, vind ik.
Ik ga nu twee keer per week naar de kinesist en doe daar aangepaste oefeningen. Een hele opgave, maar het helpt precies wel. Mijn pijn is nu leefbaar.
Met dit alles ben jij natuurlijk niet geholpen, maar misschien doet het ook wel deugd om te weten dat je niet alleen bent.
Als je nog vragen hebt, wij zijn er om mekaar te helpen.

groetjes

[karel]

Mensen,
Een welgemeend DANK U ! is hier zeker niet misplaatst.  Wanneer je met normale (lees : pijnloze) mensen praat over je probleem, bespeur je wel medeleven, maar geen begrip.  En net dàt vind ik hier wel.  Ik weet zeker dat ik hier een aantal zeer belangrijke dingen zal opsteken die me later in een aantal beslissingen zullen helpen.
Karel

[pruts]

Dag Karel
Eerst en vooral welkom op ons forum.Ik ben zeker dat je hier meer berip,steun en vriendschap zal vinden dan je ooit had durven dromen.Hier zijn allemaal mensen die weten wat pijn hebben is.Ikzelf heb ook al verschillende rugoperaties achter de rug(letterlijk en figuurlijk)!Het is ook altijd L4-L5 L5-S1,het zijn zo wat de klassieke plaatsen.Ik ben een wandelende ijzer(titanium)winkel,hoewel,op dit moment zitten er nog vier schroeven in maar dat hebben er 12 geweest.Waar jij daar van spreekt van die infiltratie,die fase ben ik al door.Dat hielp bij mij geen lap.Uiteindelijk is mijn redding geweest(enkel voor de chronische zenuwpijnen in het linkerbeen wat ik te danken heb aan een zenuw die te lang geknelt heeft gezeten in de rug)een neurostimulater.Daar door heb ik nu toch minder pijn in het been,het is enkel de rug nog maar daar zal ik maar best mee leren leven.Ik begrijp perfect hoe het voelt dat je alles moet opgeven.Voor mij als vrouw was het al zeer lastig dus denk ik wel dat het voor een man nog moeilijker moet zijn.Ik heb,na jaren,mijn draai wel een beetje gevonden,je moet wel of je gaat er onder door.Met vallen en opstaan heb ik mijn leven terug een beetje aangenaam gemaak,Hoewel werken er voor mij niet meer bij is.Als je met vragen zit of je ziet het even allemaal niet meer zitten dan kom je hier maar je hartje luchten,er zal je niemand raar bekijkenomdat wij allemaal mensen zijn die weten wat pijn is.
Dikke Knuffels
Prutske

[Joke]

Hoi Karel,
 (!)
Steun en begrip krijg je hier zeker. Als het goed gaat, maar zeker ook als het weer wat minder gaat.
Ik herken het verhaal wel, maar dan zonder de inspuitingen. Mijn pa had er ook last van. Diverse hernia's, opraties en operaties om bindweefsel en littekenweefsel te verwijderen. Eigenlijk moet ie weer, maar koppig als ie is weigert ie gewoon. Ook doordat zijn rug behoorlijk naar de *** is gewerkt juist door die operaties.
Ik hoop dat de inspuitingen nu wel resultaat hebben en vooral natuurlijk positief resultaat.
Knuffel en sterkte,
Joke

[Katieke]

Karel,

van harte welkom hier op't forum!!!
Wij hebben elkaar gisteren al op de chat ontmoet. Hopelijk vind je hier snel je weg want je zal merken dat je hier de nodige steun maar ook vertier hebt.

Groetjes,
Katieke

[hilde]

Dag Karel,
Welkom op het forum.
Groetjes Hilde.

[Marcel]

Hallo Karel,

Ook van mij, zij het wel een laat
"Hartelijk Welkom" op ons “Lichtpuntje.”

De enige plaats waar voor
al je vragen en noden
een antwoord is te vinden,
van een hele groep,
echte vrienden
die je gratis en voor niets,
hun hulp en steun aanbieden.

Met vriendelijke groetjes van, Marcel.