Hallo

[Lexicon]

Hallo, ik ben een vrouw van 46 jaar uit de omgeving van Antwerpen.
Ik heb eigenlijk mijn hele volwassen leven last gehad van (lage) rugpijn en die problematiek is uiteraard niet beter geworden met ouder worden.
Jarenlang kon dit nog min of meer opgevangen worden met ontstekingsremmers en infiltraties, maar omdat mijn discus L4-L5 op de duur te hard uitpuilde, werd die in 2009 verwijderd en werd er een Maverick prothese geplaatst.
Die operatie had een goed resultaat en eindelijk was ik van de zenuwpijnen in mijn rechter been af.

Een paar jaar later kreeg ik echter opnieuw pijn in mijn bekken met uitstraling in mijn rechter been, die na een lange zoektocht blijkbaar werd veroorzaakt door artritis in mijn sacro-iliacaal gewricht (SIG).
In 2016 werd mijn SIG rechts vastgezet met 3 pinnen, maar de pijn in mijn rechter been is nooit meer weg gegaan en werd in tegendeel enkel erger.
Na een lange lijdensweg via de pijnkliniek, met infiltraties en medicatie die geen barst hielpen heb ik sinds april 2018 een neurostimulator.
Ik kan sindsdien eindelijk langer blijven liggen en dus doorslapen, maar ik had gehoopt dat ik ook wat actiever kon zijn en vooral meer kon werken (ik heb een vrij beroep dat ik nog altijd graag doe).
Dat blijkt echter niet mogelijk te zijn, ik kan hoogstens een paar uren per dag "iets" doen en dat mag uiteraard niet te belastend zijn.
Er zijn echter ook dagen dat ik wakker word met teveel pijn en zou moeten accepteren dat ik die dag niets kan doen.

Acceptatie blijkt echter niet mijn sterkste kant te zijn, ik heb het best moeilijk om me hierbij neer te leggen en "ermee te leren leven".
Na jaren zoeken naar oorzaken en oplossingen voor mijn zenuwpijn, kan de medische wereld nu niets meer voor mij doen.
Dat is harder aangekomen dan ik dacht, maar ik had mijn verstand op nul gezet, blik op oneindig en ben blijven doorgaan totdat ik eind juni 2018 letterlijk op mijn knieën zat.
Als die pijn toch geen functie meer heeft, dan kon ik het net zo goed straal negeren, dacht ik.
Totdat ik fysiek en psychisch zo uitgeput was, dat ik wel moest toegeven dat dit geen goed plan was.
En dus nu ben ik op zoek naar een betere manier om hiermee om te gaan, hopelijk kunnen jullie ervaringen me daarbij helpen.

[admin]

Dank je voor uw voorstelling, vanaf nu heb je toegang tot het gehele "openbare" forum

[Marcel]

.

Hallo.

Hartelijk welkom op ons

“Lichtpuntje”

De enige plaats waar voor
al je vragen en noden
een antwoord is te vinden,
van een hele groep,
echte vrienden
die je gratis en voor niets,
hun hulp en steun aanbieden.

©Marcel

Met vriendelijke groetjes van, Marcel.

[Happy]

 

Hallo,

Ik hoop dat je hier de manier vindt om het te leren aanvaarden, om de manier te vinden waarop je verder kan.

Ik heb ook artritis (en artrose) en heb vooral de handen en polsen en de SI-gewrichten die zijn aangetast, mijn voeten en nek zijn iets minder.
Aanvaarden is niet zo makkelijk zeker niet als dat inhoudt dat je niet meer kan werken, dat je lievelingsjob op de helling komt te staan.
Maar je moet keuzes maken en je er gewoon bij neerleggen.
Ik heb geleerd om niet bij de pakken te gaan neer zitten, maar om toch nog volop te proberen om te genieten van mijn leven.
Ik probeer te wandelen en te fietsen, maar die dag doe ik dan ook niks meer dan rusten.
Doe ik iets in het huishouden dan is het soms een kwartiertje werken, een uurtje rust, en zo verder, al naargelang de dag.

Je staat zeker niet alleen, ook al heb je dat gevoel. Hier zal je dat gevoel niet hebben. Hier zit iedereen zo'n beetje in hetzelfde schuitje van pijn, ook al hebben velen van ons iets anders.

Ik hoop dat je hier je weg vindt, en dat je vindt wat je zoekt, en anders vraag je het maar.


Sterkte en succes.

[Irene]

   ik ben niet zo een prater, vind vaak niet de woorden.

[ismelien]

Hallo Lexicon,

op dit pijnforum. Hier kan je terecht met vragen, pijn, frustraties of om je verhaal eens te vertellen - meerdere malen zelfs als je daar behoefte aan hebt - of om eens stoom af te laten. Je krijgt het begrip dat je in het gewone dagelijkse leven niet altijd krijgt.

"Leer er maar mee leven" is een cliché dat vele pijnpatiënten te horen krijgen maar hoe dat moet, kan niemand zeggen.  Het is een proces van vallen en opstaan; de ervaring van anderen kan inspirerend werken en een wegwijzertje zijn op je eigen weg.

Dit forum bevat een schat aan informatie over veel aandoeningen en behandelingen; er is o.a. een subforum Neurostimulator.

Je kan best een eigen topic aanmaken  waar je dan alles kwijt kan : je eigen ervaringen, vragen, bedenkingen….
Op die manier staan alle reacties samen. Dat is voor jou overzichtelijker en voor de andere forumleden makkelijker om alles te volgen. Bovendien zijn de verschillende subfora meer afgeschermd waardoor enkel geregistreerde leden er kunnen  lezen en reageren. Dit in tegenstelling tot dit welkomsttopic waar iedereen kan lezen. Deze werkwijze garandeert meer privacy aan de deelnemers-lotgenoten.

Een heel belangrijke pijler op dit forum is het lotgenotencontact. Je komt hier "thuis" bij mensen die in een gelijkaardige situatie leven en het maakt niet veel uit om welke aandoening het gaat. Pijn is pijn.
Bepaalde problemen zijn voor alle pijnpatiënten gelijklopend en juist de diversiteit maakt het forum nog meer waardevol. Tips voor een bepaalde aandoening kunnen ook mensen met een andere aandoening helpen.

Wat je van ons niet mag verwachten, is een diagnose, medisch advies...   Dit is het domein van de artsen. We kunnen hoogstens onze ervaringen geven.

Je zal merken dat hier heel weinig over de toekomst - en al zeker niet de verre toekomst - gesproken wordt. We leven in het heden en bekijken het dag voor dag; of als zelfs dat te moeilijk is : uur per uur. Te ver vooruit willen kijken, zorgt voor meer angst en onzekerheid wat dan weer zorgt voor extra stress en dat kan je best missen.


Dit is een pijnforum maar dat betekent  zeker niet alleen kommer en kwel.  Integendeel; er is plaats en ruimte om mooie momenten te delen. In ons virtuele praatcafeetje wordt er over van alles gepraat en zo leer je de mens achter de ziekte en/of pijn wat beter kennen. “Gedeelde smart is halve smart; gedeelde vreugde is dubbele vreugde” zijn hier echt geen loze woorden.

Elke week wordt een nieuw praatcafeetje geopend en na een poosje worden deze praatcafeetjes verplaatst naar  het archief.   Dat is één van de redenen waarom medische onderwerpen  best in de specifieke subfora worden geplaatst.
 

Verken het forum op je eigen tempo en zeker niet aarzelen als er iets niet duidelijk is. Er is altijd wel iemand die je op weg kan helpen.


Ik hoop dat je je hier snel thuis voelt en wens dat het forum iets voor jou kan/mag betekenen.

In elk geval  bedankt voor je  voorstelling en het vertrouwen dat je ons geeft.

Veel goede moed.

Van harte,

[pitoe]

Hallo Lexicon,

Welkom op het forum!
Ik kan erover meepraten, rugpijn, zenuwpijn in mijn rechts been, daar nog fibro bij.. Allemaal niet makkelijk om dragen. Maar begrepen worden door lotgenootjes heeft bij mij een zekere "rust" gebracht.

Neem rustig je tijd om het forum te verkennen en praat gerust met ons mee als je daar zin in hebt.
Heel veel sterkte toegewenst!
Vriendelijke groetjes!
                                       

[Lexicon]

Dankjewel voor jullie tijd en vriendelijke berichtjes, fijn om zo welkom te zijn!

[melissa]

Welkom hier , hoop dat je een beetje je weg heb gevonden hier