Even voorstellen

[Lauraaa]

Hoi allemaal

Ik ben Laura, ben 21 jaar oud en woon in Antwerpen.
Mijn pijnprobleem is ontstaan door een fout tijdens de geboorte, ik zit ondertussen al 8 jaar met pijn waar daarvan 4 jaar zenuwpijn en non- stop spierpijn wat eigenlijk wil zeggen dat ik geen enkele pijnvrije moment heb. Ik daardoor een heel moeilijke schoolperiode gehad,  heel weinig begrip van leerkrachten en leerlingen, ik kan wel met trots zeggen dat ik mij er toch doorgeloodst heb en mijn diploma kinderzorg behaald heb. Waar ik uiteindelijk heel weinig mee ben op de moment aangezien ik door de medische problemen niet kan werken. Ik zit ondertussen al 2 jaar thuis , ik kom ook heel weinig het huis uit, heb zo goed als geen hobby's en dus beperkt aan sociaal contact.

Daarom bij deze sociale 'virale' contact 

Laura

[admin]

Dank je voor uw voorstelling, vanaf nu heb je toegang tot het gehele "openbare" forum

[Marcel]

.

Hallo Laura.

Hartelijk welkom op ons

“Lichtpuntje”

De enige plaats waar voor
al je vragen en noden
een antwoord is te vinden,
van een hele groep,
echte vrienden
die je gratis en voor niets,
hun hulp en steun aanbieden.

©Marcel

Met vriendelijke groetjes van, Marcel.

[pitoe]

Dag Laura,

Welkom op het forum!
Het is echt niet makkelijk om op zo een jongen leeftijd al zoveel te moeten afzien. Hier vind je veel lotgenootjes die hetzelfde meemaken, we hebben begrip voor elkaar, kunnen steun geven en ook krijgen van andere lotgenootjes.
Neem rustig je tijd om het forum te verkennen en praat gerust met ons mee.
Ja mag ook altijd je eigen topicje openen waar je je verhaal kwijt kan. Het kan al eens opluchten je verhaal kwijt te kunnen aan mensen die begrijpen wat je doormaakt.

Ik wens je veel sterkte toe!
Lieve groetjes!
                                     

[Happy]

  Laura.


Hier kan je virtueel contact hebben met andere mensen, met lotgenoten.
Hier kom je wanneer’je zin hebt, wanneer je behoefte hebt om iets kwijt te raken, om begrepen te worden.  Hop dat je hier je draai kan vinden.

[ismelien]

Dag Laura,

op dit pijnforum. Hier kan je terecht met vragen, pijn, frustraties of om je verhaal eens te vertellen - meerdere malen zelfs als je daar behoefte aan hebt - of om eens stoom af te laten. Je krijgt het begrip dat je in het gewone dagelijkse leven niet altijd krijgt.

Dit forum bevat een schat aan informatie over veel aandoeningen en behandelingen.

Je kan best een eigen topic aanmaken – indien mogelijk  in het gepaste subforum -  waar je dan alles kwijt kan : je eigen ervaringen, vragen, bedenkingen….  Als ik het goed begrijp, is er geen echte diagnose gegeven.  Dan kan je je berichten posten in een subforum waar jij jezelf het best in herkent of anders gebruik je het subforum "Diverse Ziektebeelden"

Door het openen van een eigen topic staan alle reacties samen en dat is voor jou overzichtelijker en voor de andere forumleden makkelijker om alles te volgen. Bovendien zijn de verschillende subfora meer afgeschermd waardoor enkel geregistreerde leden er kunnen  lezen en reageren. Dit in tegenstelling tot dit welkomsttopic waar iedereen kan lezen. Deze werkwijze garandeert meer privacy aan de deelnemers-lotgenoten.

Een heel belangrijke pijler op dit forum is het lotgenotencontact. Je komt hier "thuis" bij mensen die in een gelijkaardige situatie leven en het maakt niet veel uit om welke aandoening het gaat. Pijn is pijn.
Bepaalde problemen zijn voor alle pijnpatiënten gelijklopend en juist de diversiteit maakt het forum nog meer waardevol. Tips voor een bepaalde aandoening kunnen ook mensen met een andere aandoening helpen.

Wat je van ons niet mag verwachten, is een diagnose, medisch advies...   Dit is het domein van de artsen. We kunnen hoogstens onze ervaringen geven.

Je zal merken dat hier heel weinig over de toekomst - en al zeker niet de verre toekomst - gesproken wordt. We leven in het heden en bekijken het dag voor dag; of als zelfs dat te moeilijk is : uur per uur. Te ver vooruit willen kijken, zorgt voor meer angst en onzekerheid wat dan weer zorgt voor extra stress en dat kan je best missen.


Dit is een pijnforum maar dat betekent  zeker niet alleen kommer en kwel.  Integendeel; er is plaats en ruimte om mooie momenten te delen. In ons virtuele praatcafeetje wordt er over van alles gepraat en zo leer je de mens achter de ziekte en/of pijn wat beter kennen. “Gedeelde smart is halve smart; gedeelde vreugde is dubbele vreugde” zijn hier echt geen loze woorden.

Elke week wordt een nieuw praatcafeetje geopend en na een poosje worden deze praatcafeetjes verplaatst naar  het archief.   Dat is één van de redenen waarom medische onderwerpen  best in de specifieke subfora worden geplaatst.
 

Verken het forum op je eigen tempo en zeker niet aarzelen als er iets niet duidelijk is. Er is altijd wel iemand die je op weg kan helpen.

In het begin twijfel je misschien nog waar je je berichtje het beste kan posten maar laat dat je zeker niet weerhouden om iets te posten. Als het niet op de juiste plaats staat, zal één van de moderatoren het zonder problemen verplaatsen. Alles is nieuw en onbekend en in het begin is iedereen wat onzeker.

Ik hoop dat je je hier snel thuis voelt en wens dat het forum iets voor jou kan/mag betekenen.

In elk geval  bedankt voor je  voorstelling en het vertrouwen dat je ons geeft.

Veel goede moed.

Van harte.

[Brigitte]

Hallo Laura,

Mijn dochter (nu 20 jaar) heeft al jaren zenuwpijn, begonnen toen ze in het 6de leerjaar zat. Middelbaar ook rampzalig, met bednet ging het even beter maar toen dat project werd stopgezet had ze niets meer. Nu heeft ze net haar diploma middelbaar onderwijs behaald via de examencommissie en is ze ingeschreven aan de VUB waar ze psychologie wil gaan studeren. Ze zit momenteel op de dienst van studiebegeleiding om te bekijken welk traject er voor haar gemaakt kan worden om toch te kunnen studeren.

Dus ik kan je lijdensweg wel ergens volgen. Het is als jong meisje niet makkelijk om al die dingen te ondergaan.

Ik wens je nog veel succes bij alles wat je nog wil ondernemen !

Groetjes
Brigitte

[Lauraaa]

Hallo Laura,

Mijn dochter (nu 20 jaar) heeft al jaren zenuwpijn, begonnen toen ze in het 6de leerjaar zat. Middelbaar ook rampzalig, met bednet ging het even beter maar toen dat project werd stopgezet had ze niets meer. Nu heeft ze net haar diploma middelbaar onderwijs behaald via de examencommissie en is ze ingeschreven aan de VUB waar ze psychologie wil gaan studeren. Ze zit momenteel op de dienst van studiebegeleiding om te bekijken welk traject er voor haar gemaakt kan worden om toch te kunnen studeren.

Dus ik kan je lijdensweg wel ergens volgen. Het is als jong meisje niet makkelijk om al die dingen te ondergaan.

Ik wens je nog veel succes bij alles wat je nog wil ondernemen !

Groetjes
Brigitte

Hallo Brigitte

Wat jammer om te horen! Ik weet idd hoe hard is om aan je diploma te geraken. Maar je dochter heeft het gedaan en day vereist toch enige wilskracht.

Ik dacht ook aan opnieuw gaan studeren en idd psychologie is ook iets wat ik eventueel zou willen doen. Zeg maar tegen je dochter.. " with pain comes strenght" hoe gek ook klinkt dat wij zouden sterker worden van pijn. Maar niemand weet wat zenuwpijn is tot ze het zelf hebben. Het is een onbeschrijfelijke pijn en mensen denken het te weten..

Je berichtje doet me deugd, te weten dat ik niet alleen ben zo jong en zoveel pijn. Ik weet dat ik zwz niet alleen ben maar  toch.

Bedankt, laura

[Brigitte]

Aan de universiteit zijn ze soepel in hun lessenpakket, ze gaat nu een aangepast lessenpakket krijgen, kan ook lessen online volgen dus er zijn mogelijkheden.

Je moet je zeker eens informeren !

Zo heeft ze ook een doel en kan ze naar iets toe werken. Of het gaat lukken weet ik ook niet maar ik hoop voor haar van wel.

Nooit de hoop opgeven ook al is het niet elke dag evident.

Veel moed !

[isabel]

Hallo meid ik wens je ontzettend veel courage hoor .
Groeten

[Lauraaa]

Hallo meid ik wens je ontzettend veel courage hoor .
Groeten

Dankjewel!

[Lauraaa]

Aan de universiteit zijn ze soepel in hun lessenpakket, ze gaat nu een aangepast lessenpakket krijgen, kan ook lessen online volgen dus er zijn mogelijkheden.

Je moet je zeker eens informeren !

Zo heeft ze ook een doel en kan ze naar iets toe werken. Of het gaat lukken weet ik ook niet maar ik hoop voor haar van wel.

Nooit de hoop opgeven ook al is het niet elke dag evident.

Veel moed !

Ga ik doen! En bedankt!