Ik stel me even voor

[Pascale]

Hallo iedereen,

Ik ben Pascale, 55 jaar ...Ik woon in Burdinne ( tussen Hannuit en Hoei) , franstalige kant. Heel moeilijk om hier steun of een luisterend oor te vinden.
Ik heb een mobiele rugprothese in de onderrug die daar geplaatst is door een 'zogezegde' spécialist. Er was echter artrose aanwezig waarbij normaal gezien geen mobiele lombaire rugprothese geplaats mag worden.
Resultaat : ik kan niet meer op mijn zijkanten liggen, autorijden wordt moeilijk want daarna pijn in de benen. Stappen gaat na 20 minuten niet meer door de pijn in mijn heupen.
Ik heb degeneratieve discopathie en poly artrose .  Na de lage rugoperatie, ben ik geopereerd aan mijn nekwervels, zelfde pathologie maar deze keer werd een nekwervel vastgezet. Blijkt nu dat de bovenliggende nekwervel aangetast is. Resultaat : niet meer omhoog of opzij kunnen kijken, haar wassen door voorover te bukken kan niet meer. Wanneer ik een trigger had, heb ik daarna zware hoofdpijn en nekpijn en kan ik de ganse dag niets meer doen.
Ik heb ook duimartrose, cromio-claviculaire artrose, en regelmatig buritis.
Ik neem 5mg morphine s'morgens en 5 mg s'avonds (langwerkend) en tussendoor nog instant oxynorm wanneer nodig.
Ibuprofen bij crisis (met een mond vol aften als bijwerking)
Ik zie door het bos de bomen niet meer. Alle dagen pijn en ik leef in slowmotion..
HIer in de streek is er geen steunpunt dus ik geraak in isolatie...Geen familie in de buurt en vrienden zie ik niet meer , deels door corona. Ik doe moeite om niet depressief te worden maar het wordt kantje boordje.... Ik was altijd zo actief  Hoe moet het verder ? wat kan ik nog doen ? Hoe gaan jullier ermee om ?
Groetjes,
Pascale

[Irene]

Welcome Pascale, dat is ook een heel palmares, je zou voor minder huilen. Maar hier kan je wel lekker je hartje eens luchten, een fijne babbel zit er wel in. Ik wens je veel succes hier, 

 

[pitoe]

Dag Pascale,

Welkom op het forum!

Zo erg wat je allemaal al hebt moeten doorstaan en nog moet doorstaan. Gemakkelijk is het zeker niet, daar weet ik ook alles van.
De omgeving begrijpt het vaak niet en haken af als je enkele keren niet mee kan.. Moeilijk als je geen vrienden of familie in de buurt hebt.
Hier op het forum weten we wat het is om te moeten leven met elke dag pijn en alles wat erbij komt kijken.

Neem rustig je tijd om het forum te verkennen en als je zin hebt praat gerust met ons mee in het praatcafeetje.
Als je wil mag je altijd je eigen hoekje openen in het juiste topic waar je je verhaal kwijt kan.
Heel veel sterkte met alles!

Vriendelijke groetjes!
                                   
                                     

[admin]

Dank je voor uw voorstelling, vanaf nu heb je toegang tot het gehele "openbare" forum

[Marcel]

.

Hallo Pascale.

Hartelijk welkom op ons

“Lichtpuntje”

De enige plaats waar voor
al je vragen en noden
een antwoord is te vinden,
van een hele groep,
echte vrienden
die je gratis en voor niets,
hun hulp en steun aanbieden.

Marcel

Met vriendelijke groetjes van, Marcel.

[Happy]

 

[mia]

Dag Pascale, een hele boterham op je bordje.
Maar heel welkom op het forum. We proberen elkaar te helpen door te lezen, te reageren en mee te leven.
In het cafeetje babbelen we wat over de dagelijkse zaken (die ook moeilijker worden) maar dan op een lichtere manier.

Lees eerst maar veel en schrijf van je af als het te moeilijk wordt....

Heel heel heel welkom!