Drempelvrees

[Ceepeetje]

Dag An,

Ik ben in behandeling in de pijnkliniek van het stedelijk ziekenhuis te Roeselare, op aanraden van mijn huisarts
ben ik daar terechtgekomen.
Beetje bizar hé als Bruggeling , maar zou het kunnen dat het iets te maken heeft met RIZIV en mutualiteit
voor de terugbetaling of met het feit dat de dokters daar geconventioneerd zijn.
Nu, in elk geval moet ik toch de goedkeuring afwachten volgens mijn pijnarts.
Mijn hospitalisatieverzekering sluit alles wat met de wervelkolom te maken heeft uit omwille van een reeds eerdere
opname voor ik verzekerd was.
Ook daarom zijn we op zoek gegaan naar de meest gunstige kliniek inzake terugbetaling.
Bedankt voor je steuntje 

[an]

Hey Ceepee,

Het is idd een beetje bizar voor een bruggeling in roeselare te belanden !!!
Maar nu versta ik je wel hoor !!!

Wat die hospitalitatie verzekering betreft heb ik het "geluk" gehad dat ze zelf de 148 € persoonlijk aandeel voor een plaatsing van een neurostimulator ook hebben vergoed !

Ik hoop voor jou dat je dus niet te lang moet wachten op je goedkeuring van je stim !!

Nog heel veel sterkte

Lieve groeten An

[ismelien]

Chris,

Het lijkt me niet abnormaal dat je even een dip hebt.  Het vooruitzicht van opnieuw meer pijn is allesbehalve aantrekkelijk.  Toch kan je beter het zekere voor het onzekere nemen.  Als de stim niet goedgekeurd wordt, zit je met een financiële kater. Je zou niet de eerste zijn die dit overkomt.  Daarom kan je beter wachten op de goedkeuring.   Veel succes !


Het vele alleen-zijn is ook al geen aanlokkelijk idee.  Het zou voor jou een stuk aangenamer zijn als je vrouw er was in die zware periode van wachten en meer pijn.  Maar het is normaal dat ze ook haar moeder niet in de steek kan laten.  We hebben het niet altijd voor het kiezen, he.
Maar als het te zwaar wordt, kom je het hier maar van je afschrijven.  We sleuren je wel door deze  moeilijke periode.  Veel sterkte.

[Ceepeetje]

Dag allemaal,

Een eerste week "alleen" zit erop, ik heb wat bezigheden en dat doet me deugd.
De nachten zijn moeilijk, ik mis mijn vrouw, ze heeft het ook moeilijk en ik wil haar
niet teveel belasten.
Haar vader is momenteel zwaar ziek aan het worden door zijn chemokuur.
Met mij gaat het op en af, de zenuwpijn keert terug, ik was ervoor gewaarschuwd.
Ik hou me niet meer in, als ik nood heb aan pijnstillers dan neem ik er gewoon wat extra.
Ik heb veel steun aan dit forum, lees regelmatig wat jullie allemaal overkomt.
Niemand heeft het hier makkelijk en toch proberen we elkaar te sterken, onwaarschijnlijk,
ik wist niet dat het bestond.
In onze eigen omgeving vinden we het niet of zelden en dan stel ik vast dat er lotgenoten
van alle provincies in het land en zelfs buiten de landsgrenzen in staat zijn om me er even
weer door te sleuren.
Als er hier iets gepost wordt, dan weten we waarover het gaat en hoeven we niet zonodig
alles te herhalen om begrip te krijgen.
Als er gevraagd wordt hoe het met ons gaat, dan wachten we een verhaal af.
Met te zeggen "goed, dank je" nemen we geen genoegen.
Had ik het maar wat eerder ontdekt, of de stap durven zetten om me te registreren.

Dank u wel, allemaal, ik wacht geduldig af op betere tijden.

Veel oprechte groeten,  Chris 

[My live]

Hoi Chris,

Fijn te horen, dat je veel steun van het forum hebt 

Tja, je pijn...
Je was er voor gewaarschuwd maar het valt dan toch nog tegen.
Probeer de pijnstillers niet pas in te gaan nemen, wanneer je pijn gaat krijgen. Je lichaam werkt meestal beter wanneer je het op vaste tijden inneemt (maar mss wist je dat al).
Heb je zelf enig inzicht hoelang je ongeveer moet wachten op de toestemming voor het plaatsen van de Stimulator?
Ik wens je heel veel sterkte de aankomende tijd.

Groetjes,  My live

[meamli]

kom je heel even een megaknuffel geven. 

[ismelien]

Chris,

Ik heb ook nog altijd bewondering voor de "kracht" van het forum.  Het gaat dan eigenlijk wel om de mensen van het forum.  Enkele jaren geleden heb ik me geregistreerd omdat ik met een probleem zat en hier hoopte op een oplossing.  Aanvankelijk was ik zeker niet van plan van te blijven komen. 
De oplossing voor mijn probleem heb ik niet gekregen, maar ik heb zoveel anders gekregen: begrip, vriendschap, geduld, respect, steun, ...  We zijn ondertussen enkele jaren verder en ik kan het forum niet meer missen.

Ik wens je nog heel veel sterkte.  Wacht niet met pijnstillers nemen tot de pijn te erg is.  Hopelijk duurt het niet al te lang voor de toestemming er is.
Heel veel sterkte ook ivm het alleen-zijn.  Zeker als je dat niet gewoon bent, is dat wennen. 
Goede moed.

[Ceepeetje]

Bedankt voor de troostende woorden en de megaknuffel.

Anja, ik ben blij dat je niet te hard knijpt in mijn middel want daar zit nu net het probleem   

Ja, Ismelien, ik neem op tijd een pijnstiller want dat uitstellen heeft toch geen zin hé.

My Live, zoals Adelleke zegt kan het een 8 weken duren, maar inderdaad alles hangt
zo'n beetje af van verschillende factoren.
Ziekenfonds, Post, Geluk, Papierenwerk...,

Aftellen en hopen op een vlugger verloop is het enige wat ik kan doen.

Veel liefs, Chris 

 /[

[Ceepeetje]

Zo, hier ben ik weer even.

ben net terug thuis van de dokter, had heel hard haar hulp nodig.
Ik heb daar dan ook een behoorlijke last van mij afgeschud, en dat wil ik jullie ook nog even laten weten.
Het feit dat ik niet goed slaap en dat de zenuwpijn in mijn been er alleen maar erger op wordt is niet meer
dan normaal volgens haar.
Daarvan kan ik al wat meepraten, het heeft te maken met het wegvallen van de stimulatie, het pijngebied
heeft dus een viertal weken geprikkeld geweest met een proefstim en dat reageert daar nu op.
Mijn stemmingswisselingen, dat balanceren tussen lachen en huilen, dat is volledig nieuw voor mij.
Daar kan ik niet goed mee om. Ik schaam me er ook een beetje voor. Ik vind het geen zicht dat ik als
jonge gast daar sta te snotteren om weet ik veel wat.
Dat zou volgens mijn huisarts ook te maken hebben met het hele gebeuren rond mijn eigen lijden.
De eenzaamheid, niet kunnen zwemmen, niet kunnen wandelen, niet kunnen doen wat ik vroeger wel kon.
Ik besef maar al te goed dat jullie dat ook ervaren, er zijn zelfs mensen die het nog veel harder te verduren
krijgen als ikzelf, maar ik kan gewoon niet om met mijn gevoelens.
Had nooit gedacht dat het zo moeilijk zou worden.
Nu heb ik ontdekt dat tijdens het platliggen ik wat creatief kan bezig zijn met versjes maken.
Ik verbijt daar mijn pijn wat mee en kan daar misschien zelfs wat mensen blij mee maken.
Het bezorgt me ook de nodige afleiding.
Ondertussen moet ik me nu staande houden met wat medicatie.
Een inslaapmiddel, anti-depressiva, mijn gebruikelijke dosis pijnstillers verhogen en Rivotril.
Tevens moet ik bellen naar het ziekenfonds om wat spoed achter de zaak te zetten voor de
goedkeuring van de defintieve stimulator.
Dat doe ik morgen of overmorgen eens, afhankelijk van hoe ik me voel.
Hopelijk slaap ik vanavond wat beter, het zou al behoorlijk wat pijn stillen denk ik.
Bedankt alweer voor het luisteren.
Tot straks,
Ik zal proberen nog een pint te komen trakteren in het praatcafé.

Groetjes, Chris

[ismelien]

Chris,

Goed dat je er met je huisarts zo uitgebreid  gepraat hebt.  Gelukkig heb je een huisarts die daar de tijd voor neemt.

Die stemmingswisselingen en heftige emoties zijn inderdaad niet abnormaal.  Je hebt zoveel meegemaakt de laatste weken (maanden).  De pijn is terug heel fel door het wegvallen van de stim, je moet je vrouw missen, je mist sociale contacten en daardoor steekt de eenzaamheid de kop op, je wordt beperkt in je activiteiten, ...  Kortom je hele leven is zowat overhoop gegooid.  Slecht slapen maakt bovendien dat je het psychisch allemaal minder aankan. 
Chris, je hoeft je zeker niet te schamen voor die emoties.  Laat ze maar toe; dat is veel beter dan ze op te kroppen of te verdringen.  Op lange termijn wreekt zich dat toch. 

Hier kan je die emoties kwijt zonder dat er iemand zich vragen bij stelt,  of raar gaat opkijken.  Je hebt gelijk: objectief zijn er wel mensen die het veel moeilijker hebben.  Maar daarom moet je je eigen emoties en problemen nog niet minimaliseren. 
De realiteit is dat jij het nu op dit moeilijk hebt.  En dat moet ernstig genomen worden. 

Ik wens je nog heel veel sterkte en vooral de kracht om er elke dag opnieuw het beste van te maken.  En ik  dat de goedkeuring voor de stim er heel snel komt. 

Om je leed een beetje te verzachten, een "virtuele"

[Ceepeetje]

Bedankt Ismelien en Adelleke voor jullie steuntje,
ik heb er inderdaad naartoe gebeld, naar het ziekenfonds en ze gingen daar het nodige doen
om er spoed achter te zetten.
Ik wacht af en neem veel rust, mijn nieuwe hobby wat oefenen.

We zien wel hoe het verder verloopt.
Ik hou jullie op de hoogte.

Groetjes Chris 

[Ceepeetje]

Heb vandaag het verlossende telefoontje gekregen voor de opname in het ziekenhuis morgen.
Normaal was er eerst sprake van volgende week maar er is blijkbaar eerder een plaatsje vrijgekomen.
Ik kan alleen maar zeggen dat het geen dag te vroeg is, want ik raak er volledig door.
Maar er schijnt dus toch nog een zonneke, ik heb nog nooit zo'n gevoel gehad bij een operatie die
me te wachten staat.
Ik hoop natuurlijk dat alles vlot verloopt, ik heb veel vertrouwen in de artsen en hun team, maar
dat had ik ook vijf jaar geleden en ..., nee, ik ga daar nu niet op terugkijken.
Ik dank alle forumvrienden om mij mee te loodsen doorheen deze periode.
Ik zou graag zo spoedig mogelijk terug kunnen actief zijn op het forum.
Aan alle niet-geregistreerden zou ik zeggen overwin toch maar je "drempelvrees".
Het forum en alle leden hebben je zoveel te bieden, droevige verhalen maar ook veel steun en sterkte.
Veel nuttige informatie en nieuwtjes van de medische wereld.
Grappige topics en zelfs een café waar je kan een klapke doen.
Het grote voordeel is dat er naar je geluisterd wordt en dat ze weten waarover ze praten.
Ik breng hier binnenkort verslag uit van hoe het me verder verlopen is met de operatie.

Veel groeten Chris

[cacyslis]

Veel moed en sterkte voor morgen en de daarop volgende dagen! En tot gauw, met een volledig verslag dat je "pijnloos" zal kunnen schrijven. Kan je je het voorstellen!!!!!

[an]

Hey Ceepee,



En ik hoop snel een verslagje te lezen van jou !!!
Maar neem eerst voldoende tijd om te herstellen he !!!
Ik denk morgen eens extra aan je 

Lieve groeten An

[admin]

Ik dank alle forumvrienden om mij mee te loodsen doorheen deze periode.
Ik zou graag zo spoedig mogelijk terug kunnen actief zijn op het forum.
Aan alle niet-geregistreerden zou ik zeggen overwin toch maar je "drempelvrees".
Het forum en alle leden hebben je zoveel te bieden, droevige verhalen maar ook veel steun en sterkte.
Veel nuttige informatie en nieuwtjes van de medische wereld.
Grappige topics en zelfs een café waar je kan een klapke doen.
Het grote voordeel is dat er naar je geluisterd wordt en dat ze weten waarover ze praten.

Veel groeten Chris

Mooi verwoord Chris, daar moet iedereen zich aan kunnen optrekken hé, er zijn de laatste mnd vele registraties,(de 400 ^ste is in aantocht) laat het ook voor hen, die nog niet zo aktief zijn, geen drempel zijn om deze stap te zetten en op die manier het forum en al zijn gebruikers(want het zijn jullie die dikwijls die laatste strohalm zijn voor de anderen) zoveel te laten betekenen voor die anderen en het te laten ervaren zoals jij dit ondervonden hebt.

En dan citeer ik een zinnetje uit een pb van je:
Het lichtpuntje en het forum hebben naast ellende en verdriet nog zoveel andere mooie, creatieve en leerrijke dingen te bieden

En voor jou verdere plannen(waarover we al enkele weken mailen) laat ik graag de eer aan jou om dit mee te delen aan de anderen want jij verdient het dit te doen!(nu maak ik wellicht vele anderen weer nieuwsgierig)