voorstelling

[nico]

Hallo, ik ben Nico, 46 jaar oud en al vele jaren pijnpatient. Alles begon op mijn tiende toen ik last kreeg van pijn in beide ellebogen.
Na vele bezoeken aan de kinesist en vele malen in het gips werd ik op mijn dertiende aan beide ellebogen geopereerd wegens gewrichtsmuizen.
Op mijn achttiende werd ik voor de eerste maal aan de rug geopereerd voor een vergroeiing aan ruggewervel L4. Een jaar later terug onder het mes wegens een hernia ter hoogte van L3-L4.  Enkele maanden later  nogmaals voor een hernia op L4-L5. Ondertussen begon ik terug problemen te krijgen aan beide ellebogen,beide schouders, beide heupen en beide knieen. Op mijn 23ste werd ik terug geopereerd aan de rug omdat ik een kapotte wervel bleek te hebben en werd mijn rug vast gezet vanaf L3 tot en met S1.  Tussendoor ging ik voor mijn andere gewrichtsproblemen regelmatig naar de kiné en werden er soms inspuitingen gegeven. Omdat het van kwaad naar erger ging onderging ik tal van operaties aan diverse gewrichten. Met mijn rug viel het na de laatste ingreep al bij al redelijk mee. Het meeste last begon ik te krijgen van mijn knieen. Er werd enkele malen een kijkoperatie uitgevoerd om los zittend kraakbeen te verwijderen en dan kon ik iedere keer wel weer voor een tijdje verder. Op mijn 37ste begon mijn rug weer tegen te stribbelen en werd ik doorgestuurd naar de pijnkliniek. Na alle mogelijke behandelingen daar werd ik doorverwezen naar een neurochirurg. Na een nmr scan bleek dat ik nu een hernia had juist boven de vastgezette wervels. Terug onder het mes en mijn rug werd ook daar vastgezet. Ondertussen wist ik dat ik polyartrose heb en dat elk gewricht in mijn lichaam aangetast is. Ik was zelfstandig en was toen genoodzaakt om mijn zaak over te laten.
Ondertussen werd er aan beide onderbenen een osteotomie uitgevoerd om mijn knieen aan de binnenkant te ontlasten omdat deze toen al volledig kapot waren. Ik deed er alles aan om terug ergens aan het werk te geraken en kreeg een nummer bij het vlaams fonds.Na 2 jaar op ziekteverlof kon ik via jobcenter west-vlaanderen op een progressieve manier beginnen werken en heb dat vol gehouden tot januari 2014. Toen moest ik voor de 28ste keer onder het mes en kreeg ik een volledige knieprothese rechts. Na 4 maand ben ik terug beginnen werken maar 6 weken later ben ik lichamelijk en mentaal volledig ingestort en ben ik terug moeten stoppen met werken. In het verleden heb ik nooit willen aanvaarden dat ik beperkingen had maar vorig jaar werd ik dus met mijn neus flink op de feiten gedrukt. Ikzelf zie de toekomst maar somber in maar ik heb een schat van een vrouw en een droom van een dochter (reeds 19 jaar) die mij er altijd weer doorheen weten te sleuren als ik het even niet meer zie zitten.
Nico. 

[franita]

  hartelijk welkom hier       

[admin]

Dank je voor uw voorstelling, vanaf nu heb je toegang tot het gehele "openbare" forum

[pitoe]

Dag Nico,

Welkom op het forum!

Amai jij hebt ook al veel moeten afzien door tal van operaties en andere problemen.
Het aanvaarden van de pijn is niet makkelijk, maar ik zeg altijd, er is maar ene weg en das de weg vooruit. We moeten verder hoe moeilijk het soms ook is.
Gelukkig heb je veel steun van je vrouwke en dochter!

Neem rustig de tijd om het forum te verkennen en praat gerust met ons mee...

Een fijn weekend gewenst!
Vriendelijke groetjes!
                                   
                                     

[ismelien]

Hallo Nico,



op dit pijnforum. Hier kan je terecht met vragen, pijn, frustraties of om je verhaal eens te vertellen - meerdere malen zelfs als je daar behoefte aan hebt - of om eens stoom af te laten. Je krijgt het begrip dat je in het gewone dagelijkse leven niet altijd krijgt.

Dit forum bevat een schat aan informatie over heel veel aandoeningen en behandelingen.Je kan best je vragen of hetgeen je kwijt wil ivm je aandoening neerpennen in een eigen topic in het gepaste subforum. Op die manier staan alle reacties samen. Dat is voor jou overzichtelijker en voor de andere forumleden makkelijker om alles te volgen. Bovendien zijn de verschillende subfora meer afgeschermd waardoor enkel geregistreerde leden er kunnen  lezen en reageren. Dit in tegenstelling tot dit welkomsttopic waar iedereen kan lezen. Deze werkwijze garandeert meer privacy aan de deelnemers-lotgenoten.

Een heel belangrijke pijler op dit forum is het lotgenotencontact. Je komt hier "thuis" bij mensen die in een gelijkaardige situatie leven en het maakt niet veel uit om welke aandoening het gaat. Pijn is pijn.
Bepaalde problemen zijn voor alle pijnpatiënten gelijklopend en juist de diversiteit maakt het forum nog meer waardevol. Tips voor een bepaalde aandoening kunnen ook mensen met een andere aandoening helpen.

Wat je van ons niet mag verwachten, is een diagnose, medisch advies...   Dit is het domein van de artsen. We kunnen hoogstens onze ervaringen geven.

Je zal merken dat hier heel weinig over de toekomst - en al zeker niet de verre toekomst - gesproken wordt. We leven in het heden en bekijken het dag voor dag; of als zelfs dat te moeilijk is : uur per uur. Te ver vooruit willen kijken, zorgt voor meer angst en onzekerheid wat dan weer zorgt voor extra stress en dat kan je best missen.


Dit is een pijnforum maar dat betekent  zeker niet alleen kommer en kwel.  Integendeel; er is plaats en ruimte om mooie momenten te delen. In ons virtuele praatcafeetje wordt er over van alles gepraat en zo leer je de mens achter de ziekte en/of pijn wat beter kennen. “Gedeelde smart is halve smart; gedeelde vreugde is dubbele vreugde” zijn hier echt geen loze woorden.

Elke week wordt een nieuw praatcafeetje geopend en na een poosje worden deze praatcafeetjes verplaatst naar  het archief.   Dat is één van de redenen waarom medische onderwerpen  best in de specifieke subfora worden geplaatst.

In het kookhoekje lees je recepten en het topic “wat eten we vandaag?” geeft je misschien wel inspiratie bij het opstellen van je eigen dagelijkse menu.
De taalspelletjes zijn leuk om te doen en je steekt er nog wat van op.

Verken het forum op je eigen tempo en zeker niet aarzelen als er iets niet duidelijk is. Er is altijd wel iemand die je op weg kan helpen.
In het begin twijfel je misschien nog waar je je berichtje het beste kan posten maar laat dat je zeker niet weerhouden om iets te posten. Als het niet op de juiste plaats staat, zal één van de moderatoren het zonder problemen verplaatsen. Alles is nieuw en onbekend en in het begin is iedereen wat onzeker.

Ik hoop dat je je hier snel thuis voelt en wens dat het forum iets voor jou kan/mag betekenen.

In elk geval  bedankt voor je  voorstelling en het vertrouwen dat je ons geeft.

Veel goede moed.

Van harte

[Marcel]

.

Hallo Nico,

Hartelijk welkom op ons

“Lichtpuntje”

De enige plaats waar voor
al je vragen en noden
een antwoord is te vinden,
van een hele groep,
echte vrienden
die je gratis en voor niets,
hun hulp en steun aanbieden.

©Marcel

Met vriendelijke groetjes van, Marcel.